Chirurgia naczyniowa to dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką i leczeniem przypadłości, których źródło leży w niewłaściwym funkcjonowaniu naczyń prowadzących krew i limfę. Działania lekarzy – naczyniowców mają na celu przede wszystkim udrażnianie; poszerzanie naczyń, usuwanie zachodzących w nich zmian, takich jak na przykład zrosty czy tętniaki. Jeśli zachodzi taka konieczność chirurg naczyniowy może także dokonać zabiegu polegającego na wstawieniu tak zwanej protezy naczyniowej, która sprawia, że dysfunkcyjne naczynie zaczyna działać we właściwy sposób. Głównymi przypadłościami, którymi zajmuje się chirurgia naczyniowa są zmiany miażdżycowe, w tym między innymi miażdżyca kończyn dolnych i tętnic szyjnych; a także choroby zapalne związane z układem krążenia. Do chirurga naczyniowego udamy się także z przypadłością nazywaną zespołem stopy cukrzycowej, z zatorem tętnicy płucnej; leczymy u niego zwężenia i niedrożność tętnic, tętniaki, ostre i przewlekłe choroby żył, owrzodzenia żylne, zakrzepowo – zarostowe zapalenia naczyń czy wreszcie nowotwory układu naczyniowego. Podstawowymi objawami, które skłaniają pacjentów do udania się na konsultacje z lekarzem – chirurgiem naczyniowym, są takie dolegliwości jak: pieczenie i skurcze nóg, opuchlizny, zwłaszcza w okolicy kostek, oraz poczucie tak zwanej „ciężkości nóg”. Wielu chorych obserwuje na swoim ciele pajączki, żylaki; narzeka na  często powtarzające się mrowienie, drętwienie, a nawet brak czucia w kończynach. Są to pierwsze symptomy związane z kłopotami krążeniowymi i nie wolno ich lekceważyć, tym bardziej, jeśli towarzyszą im zaburzenia tkankowe, czyli mnożące się sine lub brązowe zmiany na skórze, świadczące o pękaniu lub zapaleniu żylaków. Pacjenci odwiedzający chirurga naczyniowego nierzadko skarżą się również na ból zlokalizowany za mostkiem, narzekają na kaszel czy nawracające duszności. Wszystkie te objawy mogą oznaczać zator tętnicy płucnej. Wizyta u lekarza – naczyniowca związana jest przede wszystkim z przeprowadzeniem skrupulatnego wywiadu, doktor na pewno będzie zainteresowany wynikami dotychczasowych badań. Kolejnym krokiem są oględziny samego pacjenta, szczególnie jeśli podejrzewana jest dolegliwość dająca objawy łatwe do zaobserwowania gołym okiem. Do takich przypadłości należą między innymi przewlekłe owrzodzenia żylne. Konsekwencją spotkania z chirurgiem naczyniowym najczęściej jest – oczywiście w uzasadnionych medycznie przypadkach – poszerzenie diagnostyki, a więc skierowanie pacjenta na dodatkowe badania w celu potwierdzenia lub wykluczenia określonej wstępnie przypadłości. Badania służące diagnostyce chorób naczyniowych to tomografia komputerowa, angioskopia, flebografia, limfografia czy arteriografia. Jednak najpopularniejszym narzędziem diagnostycznym wykorzystywanym na zlecenie lekarza – naczyniowca jest USG Dopplera tętnic i żył kończyn górnych i dolnych, tętnic trzewnych, szyjnych oraz kręgowych. Badanie to należy do diagnostyki nieinwazyjnej i pozwala sprawdzić, czy u pacjenta występuje właściwy przepływ krwi, w którym miejscu płynie ona szybciej, a gdzie wolniej; czy się nie cofa – proces ten bowiem mógłby świadczyć na przykład o niedomykaniu się zastawki żylnej. Badanie metodą Dopplera informuje również o stanie przekroju i wydolności żył i tętnic, co daje lekarzom możliwość dostrzeżenia zwężenia naczyń spowodowanego miażdżycą, zdiagnozować odpowiednio wcześnie niebezpieczeństwo schorzenia zakrzepowo – zatorowego żył, lub zauważyć chorobę naczyń krwionośnych usytuowanych w rejonie szyi, rak, nóg, brzucha i wdrożyć odpowiednie leczenie.